Suya çizerdim tüm hayallerimi. Önceleri küçük bir ev çizerdim. Yanına bir ağaç eklerdim. Çiçeklerim rengarenkti. Parmaklarım her suya dokunuşunda içim huzurla dolardı.
Sonra seni çizdim suya, olmadı. Yazdım adını; dalgalar alıp götürdü. İnatlaştım dalgalarla. Ben yazdım, onlar kaybetti. Güçlüydüler, vazgeçtim. Parmaklarımın arasından suyun geçip gitmesini izledim.
Büyüdükçe gemilerin, vapurların, kayıkların arkasında bıraktığı köpükleri izlemeye başladım. Geçtikleri yerde bıraktıkları izlere.. Sonra kaybolan o izler..
Küçük renkli balıklarım vardı benim. Dalardım hayallerdeki okyanuslara, dans ederdim mercanlar-la.
Kaçardım korkunç büyük balıklardan. Saklanırdım batık gemilerin arasına. Suya çizerdim korkularımı.
Zihnimdeki gerçekleri yansıtırdı suyun yüzeyi. Kendimi okurdum. Bir gün birisi bulur diye içine mektup yazıp denize bıraktığımız şişeler misali; suya çizdim hayallerimi. Belki bir gün birisi bulur diye...
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.
Yorum Gönder
Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.