Resim Kaynak: derya-egilmez.blogspot.com |
Eski zaman insanlarındaki o samimiyet, o sıcaklık, yaşama sevinci, o tadına doyum olmaz ayak üstü sohbetler kalmadı artık.
Yerine görse bile tanımamazlıktan gelen selamsız sabahsız, somurtkan ve memnuniyetsiz, mutsuz insanlar birikti beton yığınları içinde.
Ne komşuluk kaldı geriye ne samimiyet ne de hoşgörü...
Beton yığınları çoğalmaya yükselmeye devam ederken bütün değerlerimizde küçülmeye toprak altına gömülmeye mahkum edildi ne yazık ki..
Eski tadı kalmadı akşam sohbetlerinin, akşam çaylarının, arkadaşlıkların. Her şey yapaylaştı.
Her şey menfaat üzerine kurulmaya başladı farkında olmadan.
Duygusuzlaştık sanırım toplumca, duygusuzlaştırıldık ve belki de duyarsızlaştık.
Ve insanlık…
Hala insanlık diyebiliyor muyuz bilmiyorum ama.
Öldü ne yazık ki!
Hala içinde bir parça umut taşıyanlar ve hala içinde insanlığını koruyanlar ne mutlu ve şanslı..güzel yazı elinize sağlık...
YanıtlaSilteşekkürler...
YanıtlaSilYorum Gönder
Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.