Karanlıkta filizlenen bir çiçekle başlar tüm cümleler...
Bil ki güneş doğarsa bir gün batıdan ve yanarsa topraklarım, yeşillenecek olursa bahçeler...
Bir kez daha ölüme bir neden bulursam...
Sözcüklerime sığdırırım birkaç hüzün. Ancak o zaman yazarım içimde asıl yazılması gerekenleri.
Bırakılmış, terk edilmiş, eskimiş kitabın sayfaları biraz yağmur kokar, biraz toprak ve güller...
Bahçeler dolusu...
Tutar kolundan alır götürür...
Yoksa bu acıya, acınmışlığa çare yok...
Yorum Gönder
Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.