Hilal

İnsanları sadece gördüğümüzden ibaret sanırız. Ne düşünürler, ne hisseder aldırış etmeyiz.  Sadece  gülümsemeleri yeter bize.

İyi olmasını istediğimiz o kadar insan var ki... Benim için onlardan birisi...Hilal. İsmi gibi ay gibi hep aydınlık bi yüze sahip. Ancak onun aydınlık yüzü de bir güneşe bağlı. Onun güneşi ablası. ONUN ŞEMS' i. En sevdiği olmadan bir kere bile gülerken görmedim yüzünü. Ona  BENCİL olmayı öğretemedim. Oysa her şeyi çok çabuk öğrenirdi. Birtek şeyi öğrenemedi ve iyi ki öğrenmedi.

Siz yarım sanarken o hep göstermediği yüzünde saklandı. Bende size görünen yüzünü değil görünmeyenini göstermeye çalışıyorum. O gülerken sakladı mutsuz yanını. Biraz dokundum karanlığına. Ve öğrendim ki. Hayatta her şey ben olmak değilmiş. Biz olduğunuz insan mutsuzken gülemiyormuşsunuz. Sizin de biz olabildiğiniz bir insan olsun. Kardeşiniz, sevgiliniz bir dostunuz. Biz olun biriyle .Herkesin karanlık göstermediği tarafına bi dokunun hep gülüyor diye hep mutlu değildir insanlar. İnsanları önemseyin .

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız..