Resim Kaynak: derya-egilmez.blogspot.com
Nasıl  da dört bir tarafımız beton yığını haline geldi bir anda.
Eski zaman insanlarındaki  o samimiyet, o sıcaklık, yaşama sevinci, o tadına doyum olmaz  ayak üstü sohbetler kalmadı artık.
Yerine görse bile tanımamazlıktan gelen selamsız sabahsız, somurtkan ve memnuniyetsiz, mutsuz insanlar birikti beton yığınları içinde.
Ne komşuluk kaldı geriye ne samimiyet  ne de hoşgörü...
Beton yığınları çoğalmaya yükselmeye devam ederken bütün değerlerimizde küçülmeye  toprak altına gömülmeye mahkum edildi ne yazık ki..
Eski tadı kalmadı akşam sohbetlerinin, akşam çaylarının, arkadaşlıkların. Her şey yapaylaştı.
Her şey menfaat üzerine kurulmaya başladı farkında olmadan.
Duygusuzlaştık sanırım toplumca, duygusuzlaştırıldık ve belki de duyarsızlaştık.
Ve insanlık
Hala insanlık diyebiliyor muyuz bilmiyorum ama.
Öldü ne yazık ki!

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız..

2 Yorumlar

Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.

  1. Hala içinde bir parça umut taşıyanlar ve hala içinde insanlığını koruyanlar ne mutlu ve şanslı..güzel yazı elinize sağlık...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.

Daha yeni Daha eski