Kim istemez ki çocukluğunu geri? Hangimiz özlememiştir o yılları? Gün doğumuyla çıktığımız, akşam güneşiyle eve girdiğimiz zamanları? "Sırılsıklam iken soğuk su içme" seslerini? Şu an bana çocukluğumu geri verseler tüm yaşanmışlarıma rağmen geri dönerim o yıllarıma. Aynı şekilde sizlerin de isteyeceğinizi düşünüyorum.
     
    Vücudunuzdaki yaralarla aranız nasıl? Çocukluk yıllarından kalma... Baktıkça hatırlıyor musunuz maziyi? Hatırlarsınız tabiki de... "Çocukluk ne güzeldi yaa" dediğinizi duyar gibiyim hepinizin. Gerçekten de öyle. Çocukluk yıllarımızdaki heyecan ve macera dolu zamanlarımızı büyüdükçe yaşayamıyoruz. "Keşke hep çocuk kalsak" diyoruz. Çocukluğun verdiği mutlulukların yerini dertler, sıkıntılar alıyor zamanla. Ah, keşke hep çocuk kalsaydık!

     Çocuklarımızın kıymetini bilelim. Çocuklarımıza çocukluğun kıymetini öğretelim. Çocukken yaşayabildiklerini büyüdükçe yaşayamadıklarını öğretelim onlara. Onları üzmeyelim. Bırakın hep gülsünler. 

     Ve biz yaşlılar, yetişkinler ve gençler... Büyümemize rağmen hepimizin içinde bir çocuk olduğunu biliyoruz. Salın içinizdeki çocuğu dışarı...



Tuna Özkurt

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız..

Yorum Yap

Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.

Daha yeni Daha eski