Umutlarım...
Umutlarım var... Puslu göz bebeklerimin ardına sakladığım, buruk gülümsememe takılan taze, güçlü, bahar kokulu umutlarım var.Yüreğimin derinliklerine gömdüğüm, karanlıklarımı aydınlatan, gecemi gündüzüme kavuşturan inançlarım,düşlerim,umutlarım var. Saf, tertemiz hepsi. Küçücük yüreğimin hazinesi onlar.Güzel saçlı bebeklerim,beyaz atlı prenslerim, masal kitaplarım yok benim.Yalnız uyurum ben karanlık gecede. Korktum mu rüzgarın sesinden, şimşeğin gelişinden işte o vakit yaşarım düşlerimde. Kimi zaman kocaman bir sınıfın idealist öğretmen, kimi zamansa bembeyaz önlüğümle karların içinden kafasını kaldıran, gülümseyen bir kardelenim. Ben aslında çok şeyim, umudum, inancım, hayalim, azim ve kararlılığım aynı zamanda. Hepsi, hepsi küçücük avuçlarımda. Koşmaktır tek gayem ölümsüz umutlarımın peşinde yorulmadan, güneşe koşmaktır. Başım dik, alnım pak her daim. Ancak güneşe ulaştığımda tamamlanacaktır yarım kalan gülümsemem, yarım kalan her şeyim. Koşuyorum, azimle...
 Hilal Yapıcı
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız..

Yorum Yap

Yorum yazabilmek için:
Yorumlama biçimi seçeneklerinden profil üyeliğiniz yoksa; Adı/URL profilini seçip kendi belirlediğiniz isimle URL kısmını boş bırakarak yorum yazabilir ya da Anonim profili seçeneği ile isimsiz olarak yorum yapabilirsiniz.

Daha yeni Daha eski