Unutmayacağım Sizi

Herkese merhaba öncelikle. Bu benim ilk yazım. Aslında çok heyecanlıyım, biraz da tedirgin. Çünkü ilk defa duygularımı kelimelerle ifade edeceğim. Bu da benim için çok önemli bir durum. Başımı yastığa koyduğum vakit kendi kendime konuştuklarımı ilk olarak ifade edeceğim.

Benim için çocuklar çok önemli ve değerli.

Onların her anını takip ediyorum. Farkında olmadan yaptıklarıyla ne anlatmak istediklerini düşünüyorum. Aklımda sürekli onlar var. Sürekli...

Bu çocukları ilk ve son defa gördüm. Bir daha görmeyeceğim onları. Ama unutmayacağım hiç bir zaman. Şanlıurfa'da -şu an ismini hatırlayamadığım- bir yere gidecektik. Zaten yolu uzattık, bulamadık. Bu çocukların içinde yaşadığı köyden geçtik tesadüf. İyi ki de geçmişiz. İyi ki geçmişiz ki bu çocuklar benim hayatımda yer edindi. Minibüsün içinde çektim birkaç tane. Sokakta oynarken bizi görüp koşmaya başladılar.Fotoğraf çektiğimi fark edince de bana poz verdiler. El salladılar büyük mutlulukla. Hayatlarında belki de hiç önemsemedikleri bir an yaşandı onlar için. Ama benim için değil. Kıyafetleri temiz değildi, yüzleri de. Ama tertemiz kalplerini gördüm gözlerinde.

Sürekli bu resimleri açıyorum. Onları izliyorum.. Gözlerine bakıyorum ve düşünüyorum. "Çocuk olmak mı güzel yoksa çocukların gözlerindeki mutluluğu görmek mi?" diye. Karar veremiyorum.

Fotoğraf çekmeye yeni başladım.

En çok çocukların fotoğraflarını çekerken mutlu oluyorum. Onların arasına girip kayboluyorum. Sonra sürekli onları düşünüyorum. Bir daha hiç göremeyeceğim o çocukları düşünüyorum.

Bir de Malazgirt sokaklarında yürürken bu çocukları gördüm. Uzaktan fotoğraflarını çekmeye başladım. Bir bana bakıyorlar bir yüzlerini saklıyorlar.
Sonra yanıma geldiler ve dediler ki :
"Abla sen neden bizim fotoğrafımızı çekiyorsun"
Ben de dedim ki:
"Ben buradan gideceğim. Belki de bir daha hiç gelmeyeceğim. Sizi bir daha göremeyeceğim. Unutmamak için çekiyorum sizi"





Unutmamak için çektim onları. Gözlerine baktıkça her bir çocuğun sanki kalbini görüyorum. Ne kadar masum olduklarını görüyorum. Tertemiz duygularını hissediyorum. Hani denir ya 'Anlatılmaz, yaşanır' diye. Gözlerine baktıkça yaşıyorum onları anlatamıyorum duygularımı.